Een team vol talent en lef, met spelers als Simeone, Toni, López, Manolo, Kiko en Caminero, beleefde in het seizoen 94/95 een moeilijke campagne waarin ze vochten om in de Eerste Klasse te blijven. Onder leiding van Francisco Maturana en vervolgens Jorge D'Alessandro maakte het team moeilijke tijden door, maar kreeg het altijd de onvoorwaardelijke steun van zijn fans. Het seizoen was een constante strijd en een voorbeeld van veerkracht om te concurreren, dat vandaag nog steeds wordt herinnerd als een voorbeeld van de kracht van het team bij moeilijkheden. Het team toonde zijn vechtlust en liefde voor de rode en witte kleuren, wat duidelijk maakte dat Atlético de Madrid nooit opgeeft. En zijn onvoorwaardelijke fans ook niet. Dat jaar was een herinnering aan de unieke band tussen de fans en de club. Elke wedstrijd was een bewijs van onvoorwaardelijke liefde, waarbij de overwinning net zo belangrijk was als de trots om deel uit te maken van een rood-witte familie die geleidelijk groeide e