Kiedy Rosa Montero odkrywa pamitnik Marii Curie-Skodowskiej, który ta zacza pisapomierci ma, Pierrea, w sowach Marii odnajduje echo wasnego smutku. Na przestrzeni czasu obie kobiety dowiadczajtego samego bólu w obliczu niewyobraalnej straty. Ich gosy mieszajsize sob, by opowiedziehistoriodradzania sidoycia. Boycie jest tak potne,e od pierwszych chwil rozpaczy pozwala sicieszychwilami radoci. Rosa Montero za ksikTaaosna myl,e nigdy wicej cinie zobaczzostaa uhonorowana nagrodPremio de la Crítica de Madrid 2014. Rosa Montero pisze, jakby siedziaa obok nas i rozmawiaa z kadym z osobna. To nie jest jednak rozgadana, konfesyjna opowie, chociaintymna i bezwarunkowo szczera. To przecieesej, któryczy to, co najwaniejsze w tym gatunku: wiedz, przystpno, indywidualnperspektywi jeszcze jeden, niezbdny skadnik:brokatowy pyliteratury. Refleksja o miejscu kobiet i zmieniajcych siczasach, które, chociaprzynios